Şiirleri keşfedilmemiş sıradan bir adam
Adem'in derdi yoktu, düştü dünyaya,
Gelip gördü son nasıl imiş.
Kim kimle didişir, sonunu bilmez imiş;
Adem bilir, son var, bunların haline yanar imiş.
Ben böyle gördüm, böyle işittim.
Belki çizemem güzelliğini resimlere,
Belki yazamam güzelliğini şiirlerime.
Ama anla beni de,
Bulamam güzelliğini ayda bile.
Ufuklarda ses kesmiş yelken,
Onlar vatan evladı,
Elinde tüfekle mevziden mevziye koşan.
Daha 15'inde vatan için şehit olan,
Vatanın öz evlatları onlar.
Daha 15'inde yediler mermiyi,
Ayı kıskandı bir gün güneş,
Doğmadı, küstü.
Yıldızlarmış engerek,
Duymadı, sustu.
Beklemiyormuş meğer,
Çalmış çengi, oynamış felek,
Döne döne olmuş çelenk.
Benim gibi bahtsıza da bu gerek,
Dosttan gayrı geleni neyleyim?
İçer gezer, ayık durmaz,
Gözler mi kavuşturur aşkı,
Kalp mi tutuşturur sessizce?
Mesafeler mi ayırır bizi?
Bilmiyorum sevdiğim, inan ki bilmiyorum.
Kokun, sesin, her şeyin,
Ateşe yaklaşıyorsun kömürle,
Beni yakıp gidiyorsun.
Duyuyor musun, anlamıyorum,
Gözüm bağlı, göremiyorum.
Yankı, yankı hep kafamda,
Buldun beni bir anda,
Bahsettin kendinden.
Aşık oldum diyemeden,
Bıraktın beni, bu gönle hâkimken.
Olacak gibi olmuştu,
Doğa çok renkliydi,
Günlük güneşlik, her yer çiçekliydi.
Tabii ki bu günlerde bitecekti,
İşte tam burada insan doğdu.
Sözde zekiydi hayvanlardan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!