Tahir Yüksel Şiirleri - Şair Tahir Yüksel

Beni bırakıp da gittiğin zaman
Keşke artık sana 'el' diyebilsem...
Şarkımız bitince sazımı atıp,
'Neyleyim kırıldı tel' diyebilsem...

Araya upuzun yıllar girince,

-üç zamanlı bir şiir-

a) şimdiki zaman

buhara gecelerinden çaldığımız
yıldızları katranlara bulayıp

hırçın denizle boğuşan sen değildin dostluk için
sen değildin yepyeni ufuklara umut götüren
martı çığlıkları ve fırtına ıslıkları arasında
kıpırdanan palmiye dallarına uygarlık sunan
ve timsahların bulanık sudaki fokurtularından
apartmanların delik deşik ettiği

1-mumyalanmış bir kente ilk ziyaret

bir seher vakti geldim bu beton kente
kara bulutların ağdığı sokaklar bomboştu
gökyüzü anlamını kaybetmişti birkaç asır önceden
bütün yıldızlar sis olmuştu birer birer insanların zihninde

geceleri bekçi düdükleriyle ıslanan yıldızlar
buhar buhar ağıp
havuzlanan iblis'lerin damıtıldığı loş sokaklara
jale titrekliğinde ve kalp duyarlılığında apayrı bir âlem
her dem
kurban kurban solukları keserek

zehir çanağı kalplerden verilen iksir
tutsak eylemiştir bizi şarkıların raksına
yıkılan eyfel'lerin karşısında
promete'den miras malta kentlerinde
tüy kadar hafif prangaların hafifliği
yüreklerdeki yangını söndüremez elbet

artık gelsin güvercin kanadında kutsal buyruklar
dua dua yoğrulmuş çocuklar
isyan etti çağa ve zamana rıza-yı hak için
yepyeni bir nesil bayrak bayrak
en yüce imanın doruğundan kopan çığ
ve açılan amentü gibi rahmet yüklü

bizdeki bu gidişe
söz etsem değer dişe
hesap gelmezse işe
kitap tersten okunur

hacet yok cim'e lâm'a

'kâinatla düğümlenmiş savaşı
çözmeye yetmiyor artık gözyaşı'

yıllar yılı sükûn içre ağladık ta ne oldu
gözyaşlarında bir çocuk masumluğu
buğulu baharlarda

susmayı mahkûm ettim dünkü celsede
ve bir bir parçaladım incilleri-tevratları-manifestoları
el yazması
taş basması bütün izm'leri lazım olan arasın çöp kutularından

bundan böyle