Seni yazdı kalemler ondört asır boyunca
Şeref buluyor eller pak ismini yazınca
Sen ey Cenab-ı Resul güneşisin alemin
Sana kalınca yoksul sonu gelmez elemin
Bir mülteciyim bende,
Yüreğine sığınan.
Ensarlık var mı sende.?
Yoksa halim pek yaman.
Sınırında beklesem,
Sen yüreğine hüznü giydirirsin her gece
örtersin görünmesin diye çilen,
uzundur hikayen anlatmazsın
sayıklarsın hece hece,
bitmez, tükenmez endişen...
***
Rücu ediyordu her gece kararından
gün ağarınca yine ümitleniyordu.
Etkileniyordu göz kamaştıran aydan
ruhunu kalbine teslim ediyordu.
Bir kuruntusu vardı bir vesvese
sonra adını koyamadığı bir düşünce
Geceye düşen ahenk
ardınca sıralanmış sesler
zamana bırakılan çelenk
vicdanı boğan eller
usulca çekip gitmek
sesler sesler sesler...
Benim kalemim yazamadı senin gözlerini
bakamazdı güneşe çıplak gözle çocuk
kuyumcu bilirdi en çok altının değerini
ve şükretmeyi en çok çeken yokluk...
Ah diyorum şimdi olsaydı hayalin
ne yana dönsem ben kaçamadığım
ben bir duvar ördüm aşamadığım
içim içimi kemirirken hengamede
bir kapı karşımda açamadığım
geceler bir kabusun habercisi
Ne yücesin Mevla'm ve rahmeti bol
Ümitsizlik olmaz kulların için
Sana gelen yoldur en hayırlı yol
Selametim için ve sonum için..
Dert olur,sıkıntı, bazen mutsuzluk.
İçimde birikmiş yazılmamış şiirler
ağzıma kadar gelip geri dönen sineye
borsa grafikleri, dolar tahminleri, mülteci nefreti
bir yanı kangren olan ah şu kadim Suriye.
Beni bir saksıya ekseler
bir cam kenarında unutsalar
akıllarına gelsem sonra su verseler
beni bir kafese koyup besleseler
bir fanusta birkaç taşla teselli etseler
ama denizden alsalar o taşı da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!