Yaşam,hançer ucunda
beklemek hareketsiz
otağ kurulduğunda
bir köşede ve sessiz
Çarpıyor bad-ı saba
Bedenim betonlarda dolanırken kaygıyla,
Ruhum uzanıvermiş bir ağaç kenarında.
Zihnimi zaptettiler seküler sancılarla
Yüreğimi yordular daha taze çağında.
İnsanlar olmasaydı belki güzeldi dünya
Bereketli ovanda,
Ne cevherler çıkardın.
Kucak açıp yuvanda,
Kimleri ağırladın.?
Tarih kokar bir yanın,
Şiir ol okuyayım
Yağmur ol dokunayım
Rüya ol gir düşüme
Seni orda bulayım...
Mecnun oldum kalma kör
Muhacir çocuk gelmiş, hava soğuk...
Umutları yüklemiş heybesine
ayakları çıplak belli ki yokluk
imtihan düşmüş onun hissesine
muhacir çocuk gelmiş, yüreği buruk...
Günahkara da yeten tövbe edeni gören
Senin kapına gelen mahzun olmaz Allah'ım
Haddi aşanı bilen lakin yine affeden
Rahmetine muhtaç ben günahkarım Allah'ım ...
Ümidim olmaz zayi rahmetin bana kafi
Bana bir parça ümit
Bana sabır düşüyor
Nereye gidersen git
Ruhum senle yürüyor...
Hasretin etse ziyan
sen gittiğinden beri,
kuytularında şehrin
bulup bir tenha yeri
ağlarım derin derin
her şeyde yarım bir tat
Bir kördüğüm gibi çözülmeyen,
Bu aşk...Bir muamma bir bekleyiş.
İnce ince dimağa işleyen,
Çığlıktan sonra sükûta eriş...
Zirveye adım adım çıkarken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!