Gece umutsuzluk kokar
Kokar çünkü üzerine işlenmiş bir gecedir
Yanmanın tabiatındandır kokusu
Gece acı acı yanar
Yanar çünkü gece üzerine işlenmiştir
Karanlığın tabiatındandır acı
Yine bir İzmir masalı
Geceye yapışmış
Tam bir İzmir ayazı
Kimisi örtmüş takasını kurmuş sofrasını
Kimisi gidici kaldırmış yakasını
Kalanda gidende yüklü kendi hikayesiyle..
Sabrı çeken tespih midir?
Yoksa tespihi çeken sabra delil midir?
Kusurlu kusursuz yinede içi dolmuş zihinlere
Örnek midir?
Geriye itilen her tespih tanesi..
Ya da
Çok unuttum
Çabuk unuttum acıları
Çocuktum.
Amcam maden işçisiydi
Göçüklere yenilmedi
Ellisinde kansere yenildi
DİĞER MEVSİMİN KIRKI ÇIKMAMIŞTIR
VE BUNDANDIR Kİ
AŞKLA ISITAMAMAKTA YAZIN SICAĞI
ARDINDA BIRAKTIĞIN YILLARA KAHROLUP
ADINI UNUTTUĞUN
OLDU BİTTİ AŞKLARA AĞLAYALI
Sen bana yanlışı öğrettin
Söylenebilecek en yanlış sözü söylettin
Durduğum yerin kirli
Baktığım gözlerin yalan
Yalandı aşktan arda kalan
Gözümün çırasını
Bir yaprak kâğıttım
Her özlemi harf harf içine kazıdığım
Yeşilin bütün kokusunu
Her hücresinde yaşayan
Bir ağaçtım yüzyıllık
Bir harf için sırtında binlerce yaprak taşıyan..
Az okunmuş olsa da çok yazdım
Binbir geceyi bir masala sığdırmakla eşdeğer
Binbir heceyi bir yalanla hiç etmeyi gözealarak
Aşk'ı yaşadım
Doğrumuydu terketmek ya da terketmek bir yolmuydu mutluluğa giden
Anlayamadım
Bir tutam yazıydı
Akılda yapılan büyük uğraşlı bir kazıydı
Ele vuran her harf bir anıydı
Toprak çatlağı tenden sızan ter
Yordamsız hislerin adıydı
Ele akla sığdıramadığımın sulieti ay’dı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!