Tahammülü zor. Şiiri - Berat Ebru Yücel

Tahammülü zor.
Sanılanın aksine,
Güç bela da olsa kabullenilmiyor ihanet.
Ama çok, pek çok kuvvet gerek.
Ama tökezleyerek de tutulmuyor gitmeler.
Koltukaltına sıkıştırılmış bir yenilgi kadar basit,
Hızla çarptığın eşiğin, serçe parmağına bıraktığı acı kadar geçici,
Tutuğun takımın yenilgisi gibi hafife alınmıyor.
Pılını pırtını bavuluna doldurup geliyor da kabulleniş,
Sol yanına sığınamıyor görmezden gelinerek.
Bedenin yalnızlığın soğuğunu ağır tekmeyle dışlayıp,
Yeni başlangıçların sıcak kucağına astada kendini
Yabancı bir kadının kokusunu teneffüs etmeyi kaldıramıyor burnunun direği.
Aldatılarak harcanılmış geleceği, aşkın büyüklüğünden çektiğin krediyle ödeyemiyorsun.
Yine ağır bir vedayla, haciz ediliyor mutlu gelecek hayallerin.
Bahaneler kollarını açıyor, masumluğun gölgesinde bitiriyorsun yaşanılanları.
Ve anlıyorsun erkeğin kas gücünün, kadının kalp gücüyle yarışamayacağını.
İhaneti kabullenmiş kadının, tebessümün arkasına sığdırdığı vedalara
Aldatılmış kadının, erkeğin canını yakmamak için kapıyı çarpmadan gidişine şahit oluyorsun
Kadının, erkeğin boynuna asılmış, adamlık sıfatını elde edişinde ki şehvete.