Tuhaf duygular sarmalıyor kalbimi hep dertli titrek
Uçurum kenarı gibi yavaş, yavaş kopar parçalar gibi
Her parçada biraz daha derinleşiyor ürkeli yor ruhum
Tahminsiz kalsa da tahammülsüzlüğüm dalıyorum aniden uçurumlara
Tırmanışta ruhum yüksek, yükseklere düşerim korkusunu aldırış etmiyor
Sağlam olmadığını bile, bile, tutunduğu dallar birer, birer kırılıp düşüyor
Saltanat kurmak istedikçe savaşlar çıkarıyorum
Bitişler olmuyor tahammülsüz kalıyor ruhum ağlayışı dinmiyor süzülüyor
Hacı yatmazlar gibi sallanırken düşmenin ne olduğunu hissedemez iken
Tozuna bulanmak düşüşlerin gözyaşımla birleşip kil gibi kaplıyor bedenimi
Sanki bir kalıp kaplar saklar gözlerin nemini kalbin sevgi dilemini
Unutuşların tahammülsüzlüğünde hafızamın tarumarına bulanıyorum
Kinayem yok alışmak var yıkılmak olmasa da hissedilişi var
Bir ben yok um tarumar olan hissedilişi kendime olmamalı duygudaşlık kurmalı belki de
Hissedilişte yıkılışı, yıkılışta doğruluşu, ürkeklikte güçlenişi, sevgisizlikte tükenişi
Empatisini hissetmeli tahammülsüzlüğün kıyısından dönüp tatmin oluşlara yürümeli…
Zennehar Yılmaz
15.02.2012 09:33:35
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta