Sen sadece bir gölgeydin
Gölge girintiler ve çıkıntılar kazandı
Renklere boyandı
Gölge benden kaçıyor
Sebebini kim biliyor
Gölge bekle
Sana geç kalmış olabilirim
Yanlış şehirlerde oyalanmış olabilirim
Gölge beni anla
Her şeyimle anla
Gözlerim önüme düşer,
Dalıp giderim hayallere.
Seni düşünürüm,
Büyük bir hevesle.
Suya her yaklaştığında
Kıpırdadı kalbi Muhterem’in
Daha açmadan yelkenleri
Rüzgârın okşayışıyla hüzünlendi
Geceleri kapımı çalan Güvercinler nerdeler
Sesleriyle uyutmazdı beni
Bazen şarkılar söyleyip bazen hu diyenler
Şimdi sensiz bıraktı beni
Oturmasak diz dize göz göze
Herkes için olamazsın dedi
Bir deniz feneri
Ve yol gösterdi Muhterem’e
Sen kendin kır kendi dümenini
Ben aslında hiç kimseydim
Ne tuvalinde bir portre
Ne yazabildiğin bir hikaye
Belki sadece bir oyun
Bir hırsızım
Güneş batarken
Babalar eve dönerken
Düşerim yollara
Ne parada ne malda gözüm
Sen öyle otururken haşmetinle;
Bakardın mahzun, nemli gözlerinle...
Hüzünle bekler bizi kutlu mabed,
Minarelerin ezana bin hasret...




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!