Gölge bekle
Sana geç kalmış olabilirim
Yanlış şehirlerde oyalanmış olabilirim
Gölge beni anla
Her şeyimle anla
Suya her yaklaştığında
Kıpırdadı kalbi Muhterem’in
Daha açmadan yelkenleri
Rüzgârın okşayışıyla hüzünlendi
Geceleri kapımı çalan Güvercinler nerdeler
Sesleriyle uyutmazdı beni
Bazen şarkılar söyleyip bazen hu diyenler
Şimdi sensiz bıraktı beni
Oturmasak diz dize göz göze
Herkes için olamazsın dedi
Bir deniz feneri
Ve yol gösterdi Muhterem’e
Sen kendin kır kendi dümenini
Ben aslında hiç kimseydim
Ne tuvalinde bir portre
Ne yazabildiğin bir hikaye
Belki sadece bir oyun
Bazı hüzünler
Yüksek dozda şakaların
Yan etkilerimdir
Yoksa kuruntularımızın
Hayata yansımaları mı
Bütün takımları toplayıp
Balığa çıkmak için yola koyulsam
Bahar gelecek biliyorum
Sonbaharın başlarında
Hevesimi kırmışlardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!