Tadılmamış bal Şiiri - Selim Savaş Karakaş

tadılmamış bal

Şiir
kelebek
mezarlığına
akıyor sürekli,
koy dalgalı gece içmiş
sen hadi ezbere verilen
dürtün ile ölüm gibi çürüt ruhunu
kelebekler de üşüsün serçeler de hatta çiçekler de
portakal caddeleri keşif gezilerine başlar
sabahın kanatlarını ısıran ayazında
keskin dişlidir kara saban
düş izi bırakır ellerinde
bir şiir başaklanır
alın terinin toprağa
düştüğü yerde
gül!
bir sitem
illa ki bir hududun
bir vebalin son dokunuşu tenine sazın
belki unutmadığın
belki unutamadığın
piyasa bir mısra,,,
hayat bir kitap aslında
elleri ve kolları parçalanmış
yamalanmış
nötrleşmiş
eskimiş
veya
yeni
şiir
kelebek
mezarlığına
akıyor sürekli
ama
böcekler
boğazına sarılıyor,,,
konuşmasını
düşünmesini
üretmesini
istemiyor böcekler,,,
kirletilmeden
ah bir rüyalarını anlatabilse,,,...
anlatamıyor
koşamıyor özgürlüğe...
acaba el değmemiş bestelerin
ala geyik düş yanığı
nasıl yansırdı dizelerine
hiç tadılmamış bal
koklanmamış koku
yudumlanmamış hurma şarabı
aklın elçilerine söz geçirebilir mi
zehirli kirpi okları gibi beyitlere
nef’i’den bu yana kalın duvarları
kim örmüş hayatın raflarına...,,,
güneş dağların arkasından
göstermeye başlamıştı yüzünü
kızıl kızıl yanmaya başladı
dağ tepeleri
selim savaş karakaş