Tadı Yok Şiiri - Mehmet Ali Çıbıklı

Tadı yok sensiz geçen
Ne baharın ne yazın
Meğer sensiz farklıymış
Ayakları bu kazın.

Tadı yok sensiz olan
Ne İzmirin Bucanın
Kıymetini bilmedin
Seni seven bu canın.

Hayat o kadar kısa
Bak yetmiyor sevmeye
Kalbi kırmaya değmez
Değmez nefret etmeye.

Sevmeye yanaşmadın
Kaçıp gittin uzağa
Bir av hayvanı gibi
Düştüm şimdi tuzağa.

Sevgilerim yetmedi
Yetişemedi sana
Dert dert diye ağlarım
Dertlere koymasana.

Neydi benim günahım?
Neden kaderim kara?
Suçum neydi Allahım?
Çıkmaz sokak Ankara.

Ankaram sendin benim
Sendin benim başkentim
Herşeyim umudumdun
Yarınlardan beklentim.

Umudumun dağına
Yağdırdın soğuk karı
Kuruttun hayalimi
Göremedim baharı.

Baharım kışa döndü
Hergün soğuk hergün kış
Yaşam buymuş anladım
Her günüm itiş kakış.

Yanımda hep sen olsan
Hep sen olsan yarın da
Senle olmak isterim
Senin sonbaharında.

Tadı yok sensiz geçen
Ne İzmirin Muğlanın
Sözlerine kulak ver
Seni seven oğlanın.

Kulak ver de beri gel
Gitme öte öteye
Gidişat iyi değil
Günden güne kötüye.

Öyle fazla düşünme
Kavuşanlar hep karda
Sakın ola geç kalma
Uyurum bak mezarda.