Tadı Yok Şiiri - Ömür Yılmaz

Tadı yok
Hiç bir şeyin
Sen olmayınca!
Hayat çekilmiyor
Sensizliğin şakağında.
Tadı yok aşın,işin!
Rengi yok
Şu çıkan
Gök kuşağının.
Neşesi,zevki yok
Ömürün!
Anlamı yok varlığımın
Yokluğun yanlarımda
Volta atınca.
Anlamsızlaşıyor
Dökülen kumlar
Sevdiklerim bir bir
Teker teker uzaklaşınca.
Bahar gelmiş,
Çiçekler açmış,
Bülbüller ötüyormuş,
Güller gülüyormuş...
Boş bomboş bunlar bana!
Güneş göz kırpmış,
Yağmur kokmuş ortalık yerler
Çok da umrumda!
Yaşama sevincim
Yok yok daha!
Sen sen sen!
Var olmayınca
Yanlarımda,
Ben ben ben
Nasıl durabileyim
Nasıl kalabileyim ki
Sensizliğin bu
Hain,alçak,zifiri
Özlem sokağında!