Sen uzakken sensizliğin tadı var,
İçimi patlatan bir 2000 beygir motor sanki,
Daha aşkımızın ikinci gününde,
Gücüm oldu bam bam.
yürümeyi öğrendim sen gidince,
Sessizliğe bakmayı saatlerce,
Sonra kalkıp ayağa dans etmeyi,
Gitmek ya da kaçmak sensizliğin olmadığı yere.
Sevgiyi öğreniyorum sanırım yeni baştan,
Fırsat bilerek varlığından,
Ne kadarını özlerim bilmem sen oradayken,
Sakın üzülme eğer hasretim fazla olursa
Sevgin uzatmaya gider
Kelimelere bile gücüm yeter ateşim rüzgarla oynarken
Gözümdeki sel bile yetmiyor yüreğimi serinletmeye
Sen benden uzakta dururken
her yerde senin tadın var
var da
ne gündüz ne de gece
kaldı bana
şiirden anlamadığımı görmüşsündür
ama aşktan anladığım da yoktur
burada yaptığım nefsi müdafaa
olan nesli müdafaa
soyu tükenmiş muamelesi yapma bana
Kayıt Tarihi : 27.11.2016 22:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Erdikut Altuğ](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/27/tada-tuz-tuza-tat-katma.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!