Taç yaprağı Şiiri - Serpil Kemik

çarpışması bitmedi

göğsümde,
iki düşman gibi
siyah ve beyaz,
soğuk ve sıcak

düş ve gerçek
sen ve ben....

tenim soğuk
ellerim de öyle.
dokunsan
parmaklarımın ucundan
asi bir haykırış
fışkıracak

kırk yıllık çınar gibi
devriliyor
yine
sensiz bir gece
kirpiklerimin gölgesinde..

birazdan,
güneş
dağların omuzlarına çıkar
ve
gün
şefkatli bir anne gibi
gecenin tüm dökümlerini
sessizce toplar.

hiç bir şey olmamış gibi.

yine
hızlanır ayak sesleri
mırıltısı başlar
tınısı duyulur yaşamın..

ve ben
yine
taç yaprakları gibi
kapanırım
alırım başımı
avuçlarımın içine

aynalara da söylerim
örterler hayalini..
göstermezler gözlerime

kilit vururum
şarkıların diline .
söylemezler ismini.

Bugünün göz kapaklarıyla
örterim dünün üzerini.