Sızlıyor içerimde, şifa bulmaz bir yara,
Ne ay doğar, ne yıldız; bahtım geceden kara.
Kalmışım el içinde, boynu bükük bir garip,
Söyle neyle dağlanır, gönül yarası tabip!
Bu sancı hiç geçmez mi, nedir bunun çaresi?
Neşter vursan azar mı, yüreğimin yarası?
Benim yaram çok derin, yârimi eller almış,
Desene ey tabibim: çarem Lokman’a kalmış!
16 Ağustos 1989-Ödemiş
İzzet KocadağKayıt Tarihi : 11.9.2007 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!