Tabanca Yıldızı Şiiri - Efecan Kıymaz

Ulaşılmaz mevkilerin az bir altındasın.
Mavi parıltın atfolur aklımın ufuklarına,
Çehremde nükseden buhranı aydınlatırsın.
Sonsuz ömrüm olsa dahi yanaşamam sana,
Ama bilirim ki her daim aynısın, yanımdasın.
İnsanlar kahpe hayır, şiirler sana,
Yıldızıma şiir yazdım, delirdim sanılmasın.
Hayatım perişan, bir yol göster bana,
Öğreteyim herkeslere, gemi yolcusuz kalmasın.
Dünya'dan kurtulmak istiyorum,
İnsanı da zehirli, havası da suyu da...
Tüm sevdiklerimi alıp,
-Ya da bilemedim yalnız mı kalsam?-
Her şeye en baştan,
En çıplak haliyle başlamak istiyorum.
Tüm benliğimi bırakıp, aklımda niş açmak,
Işık yılı fark atıp, kendimden kaçmak istiyorum.
Oysa gelemem bilirsin, bana çok uzaktasın,
Ben ''Soluk Mavi Nokta'' sen ise Tabanca Yıldızı...