Tâ Elest Deminde Demişiz Belî Şiiri - İb ...

Tâ elest deminde demişiz belî
Arif bilir bunu beyhude şaşar
Aşkın şarabından kandık ezeli
Çünkü dertli olan dermana koşar

Muayyen vakit yok daim ibadet
İnsana gerektir sevgiyle hizmet
Madem hak her yerde cami ne hacet
Bilmeyenin yolu yabana düşer

Sofa inat eder, hak yola gelmez
Bin sene okusa bu sırra ermez
Gerçeğin suali mahşere kalmaz
Fırsat elde iken sıratı aşar

İsrafil sûrunu hergün çalmakta
Gafletten uyanan hep dirilmekte
Bâtıldan vazgeçip hakka gelmekte
Şaşkın sofu halen bekliyor mahşer

İbreti, sözünü yeter uzatma
Kendinde ara bul yabana gitme
Dostun ile dost ol, gayrı gözetme
Sadık dost olanlar hiç ölmez yaşar