Süzülerek adımların izlesin…
Gecelerin sönüyor karası,
Tek başına yalnız kalıyor san ki,
Gölgeler boğuluyor suskun nefeslerde,
Soluyor hayat san ki,
Yılgın uzak dağların sisli yamaçlarında,
Kayboluyor sevgi san ki,
Arayan üzgün bir zaman,
Elleri bom boş yüreğine işliyor sanki…
Bir bakış ötesinde gördüklerim,
Hayal gibi dokunuyor gözlerime,
Gerçekleri yaşadıkça,
Uyanamıyor ruhum bir bataklıktayım
Çırpındıkça batıyorum yalnızlığımda,
Kayboluyorum hayattan
Gökyüzünün zifir örtüsünde,
Sönmüş yıldızlar kadar gömüldüm…
Haydi, duy beni çal kapımı
Sönsün gecenin kasveti gelişinle
Duygularını serbest bırak o bulur yolunu,
Süzülerek adımların izlesin…
Oktay ÇEKAL
08.06.2013-00.04
Kayıt Tarihi : 14.7.2013 12:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!