Silik sevdaların harlı ateşinde yanmadım ben!
Gecenin ayazında üşüdüm.
Buz kesen gecelerde dağlara sevdalandım.
Gözlerim doruklarda.
Avuçlarımda yıldız taşıdım.
Sarp kayalarda, kartal yuvalarına.
ağır, ağır süzüldüm.
Sevdamı yalçın kayalara yazdım ,demedim ben!
Fırtınalar koptu bedenimde,
Üşüdüm.
Şimşekler çaktı .
Nazenin bedenimde hasretin gülleri soldu,
eridim.
Dağların doruklarından ,
ağır, ağır süzüldüm.
Yüzümü güneşe döndüm , yanmadım ben!
Kızıla boyandı şafağım.
Elimde gül kokusu.
Şakaklarımda hüzün.
Sapla hançerini göğsüme,
Saçlarıma aklar düşse de beklemez ölüm.
Boz bulanık çağlayanlar geçtim ,
Dağlardan.
ağır, ağır süzüldüm.
Memik Kömekçi
21.04.2018(Kilis)
Kayıt Tarihi : 21.4.2018 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrik ederim.
Teşekkür ediyorum Ömer Bey kardeşim. Eksik olmayın efendim. Saygılar sunuyorum.
Her şeyden önce kayın biraderinize acil şifalar diliyorum. Nadide yorumunuz için de teşekkür ediyorum, saygılar efendim.
TÜM YORUMLAR (4)