Bazen yeryüzü mekanım derim bir ot ile büyür ellerim
Bazen gökyüzü mekanım diye, yıldızlarla el ele yürürüm
Sonra iki cihan arasında bir boşluğa düşer, bir aydınlık büyütürüm
Bazen güneşi taşırım yüreğime
Bazen ayı taşırım göğüs çeperimde
Bir bulut keser yolumu karanlık basar Sağımı solumu
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Sûzinâk düşüncelere dalacağım...
Ne diyecekler derinlerde bilmiyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta