Suzinak makamı Şiiri - Nimet Öner

Bazen yeryüzü mekanım derim bir ot ile büyür ellerim
Bazen gökyüzü mekanım diye, yıldızlarla el ele yürürüm
Sonra iki cihan arasında bir boşluğa düşer, bir aydınlık büyütürüm
Bazen güneşi taşırım yüreğime
Bazen ayı taşırım göğüs çeperimde

Bir bulut keser yolumu karanlık basar Sağımı solumu
Kaybolmamak için, bir şiirin içine gizlenirim
Kimse bulamaz beni
Suzinak makamında bir şarkı söyler yüreğim, kimse duymaz sesini
Sonra kendime kendimi sorup cevap beklerim
Bir dize dile gelir hay der
Bir imge haykırır hu der
Toprak sahiplenir sonra
Ayaklarımda gül açar
Ot biter başımda
Elif elif ölürüm