Suzi'ye Gecikmiş Bir Mektup

Sen, Suzi olmaya razı olsaydın,
Beni de Tom Miks olarak kabul etseydin
Nevada Kalesi’nde sık sık görmeye gelirdim, seni.
Tabii Konyakçı, Doktor ve ben,
Birlikte.
Yolda pusu kuran apaçilerden yakamızı kurtarabilirsek.

Ama ne yazık ki, sen,
Köşedeki manifaturacının karısı olmayı seçtin.

Geçenlerde, kahvede, pis yedili oynarken,
Abin oturdu masamıza.
“Bak koçum, unut artık, Selma’yı”, dedi.
Çok kızmış olacağım ki,
Dalgınlığıma gelip, silahıma davranıp,
“ Onun adı Selma değil, Suzi! ” deyiverecek oldum,
...
Vazgeçtim.
Belimde silahım yoktu ve ben Tom Miks değildim.
İşte hayatın acı gerçekleri.

Belki biliyorsundur,
Ben de tüpçünün kızıyla evlenip,
İki sokak yukarı taşındım.
Bir de kızımız oldu.
Fabrikadan, gece vardiyası çıkışı eve dönerken
Yorgun argın, karanlıkta,
Apaçilerin pususuna düşmemek için,
Sokak aralarından, dikkatlice yürüyorum.

Sevgili Suzi,
Yine saçlarını ikiye ayırıp örüyor musun,
Yüzün hala çilli mi,
Pembe yanakların kızarıyor mu,
Güzelliğinden bahsedilince?