Bunlar son konuşmalarım sevgilim:
Bu gece, son gece son hikaye, son masal, son şiir, son mısra
Hayatımda biten son hece.
Köhne hayat!
Kuru bir dalda son yaprak gibiyim.
Son rüzgarı bekliyor, hazan yemiş yüreğim...
Son yaprak gibiyim, bilmediğin bir türlü göremediğin,senin dallarında tutunan
Sonbaharının, son yaprağıyım...
Sıkı, sıkı tutunmaya çalışan, son yaprak...
Deli bir fırtına koparaçak, biliyorum beni senden
Sormayın ! Bana kimsin diye
Ben maviyim mavi benim
Gökyüzünü boyarım kendi gönlümce
Bazı zaman denizlerde dalgayım
Mavilerin hepsi benim işte
Sorma bana,
"kimsin?" diye.
Ben hayalim.
Yarı sarhoş, yarı berhude gezen.
Ben umudum yolda kalıp,
Kayıplarda, yolunu bulamayan.
Yüreğimin izdüşümündeyim,
tek tek sayıyorum kayıp giden yılları .
Yok yok işte.!!
Çalınan yıllar,boşa harcanan zamanlar
Yok mutluluk denilen şey,kaybolmuş renklerim.
Hani hani nerede.??
Ah bahtımın çilesi
Güldürmedin beni bu dünyada,
ne bir zaman ne de bir an,
Kaderime yazdın , her gün bir acı dan.
Sarsam yaralarımı, mendilinle hiç dokunmadan,
Suç Benim mi?
Asırlarca, Araf ile Sırat’ın kenarında sürüklendim.
Gamzelerim gülmeyi unuttuysa,
Bir zamanlar umutla çarpan kalbim
Şimdi sessizse,
Hadi söyle bana, seni böyle sevmek suç muydu,
Bu hayatta, bu zamanın içinde...
Yüreğime zincirler vurup,
Kederlere mahkum etmek kolay mıydı?
Sözlerime kelepçeler takıp,
Su damlası gibi yüreğim var...
Kırılan incinen yorulan,yoruldukca durulan...
İçime sığmayan kanan, inan sonunda yine yanılan.
Su damlası gibi yüreğim var...
Solmamış, kurumamış,acısı dinmemiş hasreti bitmemiş acılarım var...
Su damlası gibi yüreğim var...
Kırılan incinen yorulan,yoruldukca durulan...
İçime sığmayan kanan, inan sonunda yine yanılan.
Su damlası gibi yüreğim var...
Solmamış, kurumamış,acısı dinmemiş hasreti bitmemiş acılarım var...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!