Yakıp yıkmak için şimdi
Beni mi buldun Suzan?
Yazamadığım bir şiir gibi
Gelip geçtin aklımdan.
Çok mu acelen var dı da
Hiç durmadın
Atlılar mı geliyor du
Sanki ardından?
Say kendini de bir kere
Koy benim yerime
Bir düşün
Düşün şöyle bir an
Revamıydı bu yaptığın,
Bana hiç acımadan?
Öyle ya, nereden bileceksin ki
Şair yüreğini.
İçmedin ki suyunu,
Pay etmedin ki ekmeğini...
Nerden bileceksin ki,
'severse nasıl seveceğini'
Sen hiç öylesine sevilmedin ki...
Madem ki artık kalmıyorsun
Gözlerimden sevda almıyorsun
Durma öyleyse, hadi git Suzan!
Durma git... gittiğin yere! ..
Hiç ardına bakmadan...
Durma git, git artık
Daha fazla yakmadan
Her neyse, yazım meclisten öteye
Boş ver sen beni yine de
Sakın dert etme kendine
Hoş gör, kazdımsa ismini yüreğime...
Adını ben var ettim, izinsizce
Bir de yar ettim kendime
Benimki de bir şiirlik zevzeklik işte....
24 Şubat 2003
Adana-Mersin Treni
Yasal Uyarı: İbrahim Özcan'ın bütün şiirleri noter tesbitli olup, izinsiz kullanılamaz, yayınlanamaz ve ya alıntı yapılamaz; telif hakları bakımından İLESAM (İlim ve Edebiyat Eserleri Sahipleri Meslek Birliği Uyesidir.
iletişim 90 533 926 2 926
İbrahim ÖzcanKayıt Tarihi : 26.2.2003 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kurgu güzel.
İçediği duygusallık ve anlam da okuyucuyu sürüklüyor.
Final oldukça ilginç.
Ama şiir dili bence vasatı tutturmakta zorlanıyor. baki söyleyişler çok fazla yok.
Yalın ve düz anlatımlı şiir tarzında, hatta biraz da mahzum hikaye tarzında iyi bir örnek olmuş diyebilirim.
Başarılar
Asım Yapıcı
Öyle yaa; nerden bileceksin ki
Şair yüreğini?...şair yüreğini anlayan bir suzan bulman dileğiyle...
TÜM YORUMLAR (3)