Binbir türlü dertler içinde
Geçiyor ömür bir biçimde.
Sevinci de, kederi de içimde—
Yaşarım kimseye belli etmeden.
İnsanoğlu hiçbir şeyden memnun kalmaz,
Sevmeyen insandan Mecnun olmaz.
Çoğu zaman varlığın bile anlaşılmaz,
Onları yokluğunla terbiye etmeden.
Bırakırlar seni en kötü hâlinle,
Bilmezler senin derdin kiminle.
İstemezler iyiliğini bin yeminle,
Bilemezsin dostu düşmanı test etmeden.
Yüzüne gülerler, arkandan laf ederler;
Bir de utanmadan “İyiliğine konuştum.” derler.
“Şüyuu vukûundan beter” — bunu bilmezler…
Mutlu olmak zor, herkesi olduğu gibi kabul etmeden.
İsmet Ülker
Kayıt Tarihi : 13.2.2025 15:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!