hep canımla başlıyorum canım. cansız değilim ne güzel ne hoş,
eskimiş gömleklerimi çıkardım. masaya dayadığımda gördüm.
saat dörtlere yakın zamanda denizi izlerken, dalmışım hani,
yakmışım bacaklarımı, kavurmuşum kendimi, kaç saatlik
yollarda buz gibi suyla yıkadım ayaklarımı, arındım,
ağrıdım bolca, sızladım canım. kaç zaman geçti de, derim yeni
anlamış durmaması gerektiğini, nasıl anlatırım bilmem,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla