Suyu Arayan Kadın Şiiri - Ahmet Tığlı

Usumda sen;
İçimde yürüyen kaldırımlar
Bir şehir dolanıyor ayaklarıma
Hırçın ve acımasız...
Sinsi karanlıklar,çıkmaz sokaklar
Caddelerinde sönmüş yıldızlar
Kaderin saldırısına mâruzdur.
Yağmurun damlacıklarına seslenir
Umut çağrıları,
Kıraç toprağın son nefesine.
Fırtınanın göbeğinde sallanan gemi
Yalnız mı yalnız,
Tutuyorum ıslak dümeninden
Ellerim yanıyor.
Yüreği kabarıyor yorgun süvarinin
Denizlerin susmayan homurtusu
Dalgalarını tutuyorum köpük köpük.
Umutsuz vaka değildir yaşam
Kıracaksın zincirlerini son halkasından
Gökyüzü söylemeden sözünü henüz
Suyu arayan kadını hatırlayacak bu şehir
Saygıyla eğilecek zalim sokakları
Sağır kuyularda yankılanan çıkrık sesleri
Duyacaksın şırıltılarını yaşamın,
Beni anacaksın;
Kalbinde bitmeyen sevdan
Yorgun dizelerime dökülen gözyaşlarınla...

Ahmet TIĞLI 12.8.2012 (Sevgi Merdivenleri)