gecesinde sevdiğim
gündüzüne ivdiğim
suya inen ceylanım
acısında gevdiğim
maviydi göğü
kızıla çalmış şimdi
dumanlı karlı dağlarında
kimsenin haberi yok deme sakın
ağzım dili bağlı esniyorum ya neden
geceden yediğim yarım yufkayla
çokçasına içtiğim sudur
hazanı bağlarında
sarartın göğü
bağına yürüyorum
damına kürüyorum
suya inen ceylanım
gamına çürüyorum
bir yudum çayı
yanında açmasını
özlemediğimi kim söyler
güzelliğinden giz göstergesinde
umut dolu bekleyişin vardı değil mi
kanayan gülleri sürdüm yüzüme
sen göründün çabuk gözüme
yanıma kaçmasını
doruca tayı
baharı gül kışı kar
özlemi beni yakar
suya inen ceylanım
içimde nehir akar
100811denizligülcebuluşma
Ozan EfeKayıt Tarihi : 4.10.2011 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/04/suya-inen-ceylanim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!