bir zamanlar gül tutan parmakların
ellerime dokunan ince, uzun parmakların
nasıl da kalınlaşmış şimdi
ve nasıl da yaşlanmış
kana boyanmış.
tutamazsın gülleri bir daha
kan var ellerinde
sen katil oldun şimdi
sen bir suçlusun artık
öldürdün kendini
öldürdün bende hep gizli olan seni
denize bak
gün batımı bir kızıllık
ve yaralı bir sevda göreceksin
işte o benim
suya düşen sevdam.
(manisa 20019
Halil KocamanKayıt Tarihi : 30.3.2003 13:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!