Omuzlarından tutup sarstım suyu
Tuzlanmadan henüz
Ve uzanmadan önce şekerkamışları diline
O tatsız rüyasından uyandırdım
Söz verdiğim bütün ağaçları
Yemişleriyle birlikte ona
Onu döndürüp ekseninden
Bana çevirdim
Ki yoktu başka çarem
Düşünmüştüm bir kez
Binlerce kez sorgulandığım düşüncede
Kendimi muhakkak
Yansıyarak
Çoğalmış ve birbirine karışmış
Işığın, tozun, sisin içinde
Deliler gibi arayarak
Hasretinden yanmış
Bütün kapıları bir damla su niyetine
Kendime aralayarak
Ve çaresizliğime benim yüzümden inanmış
Kurtarıcı ilahlara tapınarak
Yansıyarak ah, uzaklaşarak
Bakmalıydım
Aynam ol benim su
Su, akayım içimden sen gibi
Kıvrılarak, kırılmadan dağılarak
Akmak istiyorum çağlayarak
Kendimden
Nefes nefese kendime
Bir daha ben olamayacağım her değişimden
Kaybederek beni ah, uzaklaşarak
Yine de sen gibi özümü koruyarak
Kendime hasıl olmalıyım
Kayıt Tarihi : 10.4.2007 01:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
