Süveyda'ya Şiiri - Servet Alkan

Soğuk bir gündü
çok soğuk,
Kapına geldim
Belki beni görürsün diye.
dışarıda kar,boran
Zemheriden bir gün işte…

Açtım…
Sevgiye,sana…
Sahibini bekleyen
Sadık köpekler gibi,
Bekledim kapında
Belki görürsün
Kalp kapını açarsın diye…

Açmadın
Kalp kapını
Görmedin beni,
Mahallenin köpekleri
Güldüler halime;
‘’hak etmemiş demek ki
Sahibi bakmadığına göre…’’

Zemherinin o günü
Yandım,
Tipiye,Borana inat
Bekledim kapında…
Saatler ilerledi
Sen kapalı
Kalbinin arkasında
Ben kapında..
Farkında olmadım
Üşüdüğümün…………

Uykum geldi
Çok tatlı,hem
Belki
Seni görürdüm
Rüyamda…….
Sen açmadın
Kalp kapını
Uyumak;
Kapında……….
Ne kadar güzel
Ne kadar lezzetli…

Uyumuşum;
Sen açmadın
Kalp kapını…..
Mahallenin köpekleri
Gülüyorlar bana
Sahibi
Cezalandırmış diye..
Sen acımadın bana
Çok zaman sonra
Açıp kapını
Yoklamışsın
Dışarıyı………
Ben Donarak
Ölmüşüm….!
Kapında Süveyda…

Açmadın bana
Açmadın,
Kalp kapılarını
Açmadın Süveyda………….