Süveyda Şiirleri 1 Rüzgarla Aşka Dair

Bu gün Kümbet yaylasında orman yolunda
Hasretinden bahsettim ulu çamlara
Anlattım sensizliği bir bir söyledim
Deva bulunur mu dedim sizde yarama

Biz bilmeyiz dediler sen rüzgara sor
Belki derdinin ilacı bulunur onda
Bu günlerde oldukça yaman esiyor
Ayrılıktan bahsediyor ıslıklarında

Hemen çıktım yükseklere sordum rüzgara
Çare biliyormusun dedim sen ayrılığa
Sanki deliymişim gibi baktı yüzüme
Bilsem dedi dururmuyum bu dağ başında

Bir ah çektim rüzgardan bu cevabı alınca
Çok üzüldü halime feryadımı duyunca
Dedi söyle bakayım nerelerde vuruldun
Nerde dolaşıyordun nerde açıldı yara

Hangi dert yaktı seni buralara savruldun
Bilmeliyim bunları hele bir anlat bana
Nerde yandı ilk ateş nerelerde kavruldun
Hangi ovada düştün sen bu kanlı tuzağa

Dedim İstanbuldaydım birden çıktı karşıma
Ahu gözleri vardı ceylana benziyordu
Bana bir nazar etti ok gibi bakışlarla
Yaralandı yüreğim kan durmadı yıllarca

İlk önce anlamadım kurşun yarası gibi
Bir sıcaklık hissettim kalbimin ortasında
Gözleri silahıymış kirpikler cephanesi
Onlarla vurup beni yaktı aşkın oduna

Sonra kayboldu birden çölde serap misali
Baktım ardından ama göremedim bir daha
Madem ki gidecekti neden vurdu o beni
Öylece kalakaldım yüreğimdeki yangınla

İşte o günden beri esiriyim ben onun
Siyah zülüflerinin kapıldım hülyasına
Önce şikayetçiydim sonra gönüllü oldum
Onu bir daha görsem razıyım zindanlara

Yıllar geçti üstünden bu ateş hiç sönmüyor
Nasıl bir ateş ki bu haz veriyor yaktıkça
Ondan beri şu gönlüm başka yar istemiyor
Nasıl bir sevda ki bu çoğalıyor yandıkça

Rüzgar hiç düşünmeden sakın üzülme dedi
O da seni çok sevmiş bakma kaybolduğuna
Belki bir derdi vardı belki ondan gizlendi
Belki o da esirdir bir zalimin koynunda

Dedim nerden çıkardın onunda sevdiğini
Sevse böyle yapar mı bırakır mı acıyla
Bilmiyorum dertlimi bilmiyorum esir mi
Anlatsaydı halini canım fedaydı ona

Senin bu söylediğin biliyorum teselli
Üzüldün de söyledin anlamadığımı sanma
Ben sıradan biriyim oysa Zühre gibiydi
Nasıl layık olurum ben öyle bir sultana

Rüzgar eminim dedi güven sözüme benim
Sadece sevilen layıktır o büyülü bakışa
Sevmeseydi o seni yanarmıydı yüreğin
Sen kalbine kulak ver kuruntuya kapılma

Sevmek yürek işidir unvan dediğin ne ki
Aşk girdimi gönül e bakmaz vezire şaha
Zindandaki Yusuf u Züleyha sevmedi mi
O da kraliçeydi o zamanlar Mısır da

Fakat sabredeceksin budur aşkın gereği
Çileler çekeceksin ermek için murada
Sabredenler sonunda elbet alır ecrini
Bil ki bütün geceler gebedir bir sabaha

Son bir diyeceğim var dikkatle dinle beni
Gizli yaşa sevdanı dostuna bile anlatma
İbret al Mem ile Zin den unutma fitneciyi
Haset edenler olur dile düşersin sonra

Rüzgar böyle deyince cesaretlendim birden
Peki dedim öyleyse göster yolumu bana
Bırakmazdım ben o nu eğer bunları bilsem
Şimdi yüreğim kuş gibi çırpınıyor umutla

Görüyorum dedi rüzgar senin halin fenadır
Boşa nefes tüketip dağlarda oyalanma
Nerede vurulduysan merheminde ordadır
Haydi vakit kaybetme geri dön İstanbul'a