Süveyda Kitabından 6 Mum Gibi Yanan Gönlüm

Ey hasret ateşiyle mum gibi yanan gönlüm
Ey vuslat arzusuyla hayaller kuran gönlüm
Bir çift göze vurulup bir gülüşe kul oldun
Mutluluğu dünyada sanıp aldanan gönlüm

Sana bir kaç sözüm var beni dikkatle dinle
Sonları hüsran imiş vuslata kananların
Aldanma kör nefsinin geçici hevesine
Kavuşunca bitermiş en büyüğü aşkların

Eğer sen aşkını ölümsüzleştirmek istiyorsan
Bitmesin sonsuza dek hep yaşasın diyorsan
Ölüm gibi korkmalısın çekinmelisin vuslattan
Beladan kaçar gibi kaçmalısın o tattan

Bil ki vuslat düşmanıdır aşk denilen duygunun
Yok eder büyüsünü ceylan gözlü ahunun
İnan hasrettir aşkı her daim taze tutan
Ayrılıktır gönülde özlem le ateş yakan

Gerçekte sevdiğimiz bizi yakan ateştir
O ateşin kaynağı cananı özleyiştir
Söndürür o ateşi vuslatın serin suyu
Uyandırır rüyadan böler tatlı uykuyu

Bu yüzden ki Mecnunlar vuslatı dilemezler
Ölümsüz aşklarını ölenle değişmezler
Susuzluktan kuruyup yansa da ciğerleri
Dereye tamah edip deryadan vazgeçmezler

İşte sende böyle sev aşkın ölümsüz olsun
Bedelsiz ver canını ver de canlar kavuşsun