Süveyda Şiiri - Nihat Gülle

¯`°²¤ S ü v e y d a ¤²°`¯

Bir şadıvandan akıyor güzelliğin ah süveyda
Tanyeri ağaran ufukta yansıyan hayaline can feda
Muhabbet bağında açan güllerindir şuheda
Sayhanla gökkubbe de yansıyor binbir seda

Kudumun kalp te fasılsız bir vaveyla
Cemreler düşüyor ruhuma doğuyor süheyla
Sevenlerin gölgene bile itirazsız müptela
Aşkın aşıkların kalbini feth, sevgin ediyor istila

Perçeminin her teline binlerce aşık meftundur güya
Meskenin olmuş münkesir kalpler,işlenir oya oya
Ferman senindir sultanım,dilersen kainatı aşka boya
Ayinesi saf olan gönülde,seyret gül endamını doya doya

Derunumda çağlıyor aşk ırmağın, akıyor ebeda
Seni almaya gücümü yeter yer,gök,koca kainat da
Kul da ihtiyar mı kalır,sen olunca zamanda mekanda
Zaman mekan mı kalır ey dost,tecellinle kalpler süveyda

Kehkeşanlar,felekler aşkınla döner ey gayb de gizli süveyda
Onsekiz bin aleme sığmayan ruhun,mümin kalpte sarayda
Çağırır binbir terennümle seni,aşıkındır her bir geda
Siyret-i ayinendir cümle alem,ah seni gören göze canlar feda

Nihat Gülle
Şair ve yazar

süveyda:Gönül,Kalbin ortasında olan gizli nokta,kalp gözü

şuheda:şehitler

sayha:çığlık,sesleniş

kudüm.: Uzak bir yerden gelme,ayak basma.

süheyla.:parlak bir yıldız

münkesir:kalp kırıklığı kalbin Allah tan gayrisine karşı kırık yani boş olma hali

derun:iç,öz

Kehkeşan:samanyolu yıldızlarından oluşan galaksinin osmanlıca adı çoğul hali galaksiler anlamında kullanılmıştır.

siyret i ayine.:özün yansıması

geda: köle,esir