Şuursuz Şairlere Şiiri - Abdullah Toroslu

Şuur gelmez gündeme, kahirlerin yadında;
Biri ondan dem vursa; boykotlara başlanır!
Bilinçsizlik modadır, ekser erkek kadında;
Kim adete uymazsa, apar topar dışlanır!

Ne yazık ki bu illet, mekan tutmuş vatanda!
Bilhassa da şair’im, diyenlerde pek yaygın!
Nice entel bi-ruhlar, o nesneye hep tan’da;
Mağdur olan sükutta, söven ise çok saygın(!)

Ondandır ki; şiirler, ruh taşımaz manada!
Zira yazan bi-haber, bahsi geçen cevherden!
Kim dinlenir ey dostlar, şöyle viran binada?
İçilir mi ondan su, yoksa damla Kevser’den?

Ey durmadan yazan kul; nedir senin hedefin?
Gayen kutsi değilse, at elinden kalemi!
Mahrum ise manadan ve hikmetten sadefin;
Tezyit eder sadece, yazın gamı, elemi!

Unutma ki bir mü’min, her ilhamı yazamaz!
O sadece Rahmani, olanları yazmalı!
Perilerden alıp ders, hulk-u halkı bozamaz!
Varsa zerre şuuru, böylelere kızmalı!

Öyle şeyler akıt ki; kaleminden sayfaya;
Her okuyan içinden, derde deva devşirsin!
Ve daima kork Haktan, ve de halktan et haya!
Sen ya hayra aynasın, ya da şerre naşirsin!

Abdullah Toroslu
12.10.2012-İzmir