Şuursuz Şaire Denirmi Üstad?

İdrakten yoksunla; olmam muhatap!
Mülayim onlardan, ahlâttan hatap!
Ne kural tanırlar, ne kutsi bir kitap!
Bu gibi tiplerden, ederim nefret!

Unvanı makamı; koyarlar öne!
Vurmak isterler; damgayı güne!
Dermiyim hiç üstad; şuursuz böne!
Getirmek isterler, yeniden fetret!

Kalbinde iman yok, olurmu şuur?
Şuurdan cüdaya; denirmi şair?
Hoş hisse vermiyor, yazdığı şiir!
Ruhlara azaptır, başlara bir dert!

Edepden bi haber, olurmu edip?
Olmamış hak ile kalp müteeddib!
İstiyor böylesi, daima tedib!
Yapmalı bu işi, her şuurlu fert!

Çoğuna vermişler; büyük yetkiler!
Onunla kahiri, epey etkiler!
Almazsa bizlerden; haklı tepkiler,
Zanneder bilmeyen; o namerdi mert!

Getirir herzeyi, koyar önüne!
Pespaye şiirle, söver dinine!
Takozu koymazsan, onun önüne!
Hep aşar haddini; densizler elbet!

Biliriz elbette; bunlar deneme!
Hançeri ufaktan vurur sineme!
Riyayla yalanla, girer haneme!
Kansızlar hanemi, tarumar eder!

Dayanmak güç gelir, sabır ver yarab!
Bu hinler başıma, örerler çorap!
Dinimi örfümü, ederler harap!
Ver artık onlara, cevabı sen sert!

16.7.2007-İzmir-