Sütçünün Karısı (Deneme)

Niye baktın bana öyle? Sen gidip sütünü pişirsene! Birazdan kocan gelir ve kızar sana belki.

Sevgi çalıyorsun değil mi benim gözlerimden? Evet, evet öyle! Bunu daha önce geldiklerimde de fark etmiştim, ama bugün çok daha belirgindi. Çalmanın ötesinde, gözlerimde kaybolmak ister gibi bir halin vardı.

“Bende üç milyon var, istersen onu vereyim sana.”
Hayır, güzelim hayır! Eşinin borcunu niye senden alayım ki? O belki de senin mutfak harçlığından artırdığın paran. Vefasız mıyım ben onu senden alacak?

“...istersen onu vereyim sana.”

Canım! .. Konumundan dolayı bana bir şey veremediğini biliyorum. Sevgiye susamış yüreğini, öpülmek koklanmak isteyen vücudunu değilse bile, paranı vermek istiyorsun. Paranla benim olmak, bana gelmek istiyorsun.

Para verebilmek için ısrarcı olurken o kadar arzu doluydun ki! Çok susamıştın. Susamışlığın, arzuyla yanan dudaklarında kor alev gibi parlıyordu.

“Kıymetimizi bilen mi var sanki! ..”

Ne kadar tutarsan tut kendini güzelim, yine de bir yerden taşarsın işte böyle!

Haklısın sevgi susamışı! Sevgiye aç yürekleri, koklanmayı bekleyen çiçekleri herkes göremez işte! Ve bir kez koklanmadan solup giden çiçeklerden daha acınacak ne olabilir bu dünyada? Ve bahçesindeki çiçekleri koklamasını bilmeyen, ancak hoyrat elleriyle onları tar-ü mar eden kimseden daha kör kim olabilir?