Zaman ağır ağır düşüp dökülürken kendi omuzları üstüne
Akşam karartıları sökünür, sessizlik korosu mütakibinde arsızın
İnatçı bir yelteniştir amansızca avazda mahsus
Elde kırık sazların çaldığı perdelerde donup kalan hüzün
Sızlanır durur sonsuz siyah karabahtımdan bahtımdan
Sap sarı pencerelerinde rengi sütbeyazına solgun
Sesi soluğu buzakesen ayazın
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta