Süt ve Sirke... Şiiri - Mehmet Şahan

Var ise biraz insaf yüreklerde aratan,
Bala dönse nektarı süte sirke katılmaz!
Öyle ulvi, öyle saf halk etmiş ki Yaratan,
Zerre olsa miktarı süte sirke katılmaz…

Aslı temiz kaldıkça çoraklara görünür,
Sevgi seli oldukça ırmaklara sürünür!
Isındıkça sevinir kaymaklara bürünür,
Kaplasa da hektarı süte sirke katılmaz…

Üzümleri seçerken bahçe, bahçe gezilsin,
Toplansın altın tasta tane, tane ezilsin,
İnce, ince işlenip damıtılsın, süzülsün,
Suçlasa da aktarı süte sirke katılmaz…

Gözünde aymak değil ayna gibi parlayan,
Közünde saymak değil kor alevi harlayan!
Yüzünde kaymak değil o saflığı sırlayan,
Açılsa da cidarı süte sirke katılmaz…

Varlığının sahibi “eşrefi mahlûk” demiş,
Sıradan bir sıfatı bil ki uygun görmemiş!
Sana verdiği canı öz nurundan üflemiş,
Hoş görse de Settar’ı süte sirke katılmaz…

Şahan der ki ey nefsim doymak nedir bilmedin,
Çamurlardan kurtulup Hak yoluna girmedin!
Özündeki saflığı ne hikmetse görmedin,
Göz doldursa da kârı süte sirke katılmaz…