Süt Kokan Yar'e Şiiri - Doğan Kazancı

evvel zaman için de, kaldım zaman içinde
akrep yelkovanla yarışıyor bu gece
zaman su gibi akıp geçiyor ve ben durdurmak istiyorum zamanı
zaman geçip gitse bile, böyle kalmak istiyorum sana sarılmışken.
bırakmak istemiyorum ellerini sevdiğim.
şu gönlümü yarsam da içine soksam bedenini de ruhun gibi
götürebilsem yanımda, özlem duymasam açsam ve baksam gözlerine
süt kokan tenini her daim koklasam.
avuçlarım bomboş mu kalacak yani, ellerimde ellerin olmayacak mı
düşünüyorum içim yanıyor, senin için de sıcak mı
ayrılık vakti çok yakın gitmek mi gerek yoksa kalmak mı? ? ?
evvel zaman içinde kaldım hüsran içinde
şimdi hasretler kapının önünde atsam adımımı dışarı alıp götürecekler beni
kulaklarıma hep seni fısıldayacak hatıralar biliyorum
ve ben hep seni duyacağım, gurur duyar gibi olacak ama özlem duyacağım
yoksa, yoksa hiç ayrılmasak mı?
hadi hadi sen şimdi beni son defa öp, benim dudaklarım titriyor çaresizlikten
şu ayaklarımın bağlarını çöz, kaçıp gideyim daha kördüğüm olmadan
azat et beni sevginden de gideyim daha çok üzülmeden
kendi kendime konuşma zamanım gelsin, bi hayli söyleneyim
ne yapıyorsun, gözlerin mi doldu yoksa ağlıyor musun
sana ayaklarımı çöz dedim sen hala bağlıyor musun
yapma böyle sevdiğim, narinim, süt kokan yarim..kipriklerini çek üzerimden
batıracak başka yer bul ben vazgeçemem gönlümden, hadi bırak gideyim ben
bak ben zaten gitmek istemiyorum bir de sen böyle yapma
yüzün gülsün, için şen olsun sakın kaşlarını çatma
ben seni bırakamam bari sen kendini azad et, bu kadar sevme bırak
ben, ben seni sevmesem kaçarmıyım ırak.
tamam senin gideceğin yok ben gidiyorum, hadi hakkını helal et
arkamdan sitem etme ne olur bizim için dua et
bir kurtuluşu olsun bu hasret zindanının gidiş yolunda
dönmem için birşeyler yap, bir şeyler yap ne olur öleyim koynunda...

19 nisan 2011-salı saat 11:09 Ankara