Gözlerinin esrarı, kalbimin bilmecesi,
Ateş olup dağlıyor sözünün her hecesi
Kirpiğin zehirli ok, yüreğimde nicesi.
Ateşle yaktın beni, buzlu suyla söndürdün,
Yandım da su gönderdin, sonra susuz döndürdün.
Binbir ümit vadeder, ellerin avucumda,
Bazen uzaklardasın, bazen de başucumda,
Eserindir yangınım, eserindir acım da.
Ateşle yaktın beni, buzlu suyla söndürdün,
Yandım da su gönderdin, sonra susuz döndürdün
Zehir içirdin bana, buzlu sular yerine,
Ateşten bir gömlekti hapsolmak gözlerine,
Önce şükreden gönlüm, ağlıyor kaderine.
Ateşle yaktın beni, buzlu suyla söndürdün,
Yandım da su gönderdin, sonra susuz döndürdün.
(02.11.2001)
Semih EratlıKayıt Tarihi : 1.8.2005 18:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!