Susuz Aşk I Şiiri - Mehmet Sıddık Yalçın

hüzünlü ve asi bir gecenin
bir göz yanılsamasıydı bu aşk
serin ve titrek bir havada
acıdan giydiğim bir gömlekti
iliklerim üşümesin diye
sevdim de yangın dizlerine uzandım...

ahmakça bir bedduanın karanlığıdır bu nihayet
bir bir saymaktayım ölüme giden adımlarımı
yağmur hayli çakalca yağmakta
ıslak bir dağın eteğinde aydınlanıyor gizim
huzursuz bu kalbimi yok yırtacak bir dişim
yürüyorum çaresiz
iğdiş düşen yağmurla örseleniyor ayak-(larım) izim...

gözlerin,gözlerin
ah o Tanrı'yı doğrulayan gözlerin
bir bakışın ölüm için
bir bakışın kalım için
bir bakışın devrim için
bir bakışın aşk için
eğip başını gül güzeli Berivan
ağlama sen Allah'ın için...

akşamları iniyor
düşsel ağrılar gibi
ellerin tenime
zaman nasıl da duruyor Berivan(ım)
newroz gibi yanıyor kemiklerim
bir sesin değsin istiyorum sesime
bir nefesin dağılsın tenime
aramak istiyorum seni
bir şeyler tutuyor
bırakmıyor
bırakacak gibi durmuyor
ki ben istersem bulurum seni
hangi coğrafya ki
toprağında ihanetin yaşanmadı
hangi dağlar ki doruklarından adın bağrılmadı
hangi liman ki aşkına intiharlar düzülmedi
bir yudum su damlat rûhuma...

dargınsın biliyorum
yıllanmış sevdanı
sığdırdım diye sazın ince teline
ayrılıklardan sonra büyürmüş aşklar
ve her aşk
heybesinde taşırmış ayrılığını
anladım ki şarkılar ayrılığın çocuklarıymış
ve unutulmalıymış maziden kalan ne varsa
gidenler geri dönmüyor
dönen hayır getirmiyormuş
beni bağışla sevgilim
alnından sonra az yanak değmedi dudaklarıma...

ahmakça bir bedduanın karanlığıdır bu nihayet
bir bir saymaktayım ölüme giden adımlarımı
yağmur hayli çakalca yağmakta
ıslak bir dağın eteğinde aydınlanıyor gizim
huzursuz bu kalbimi yok yırtacak bir dişim
yürüyorum çaresiz
iğdiş düşen yağmurla örseleniyor ayak-(larım) izim...