Susuyorum artik Şiiri - Timucin Özener

Susturdum artik gecelerimi caresiz
Zifiri karanligima bakmadan
Bas bas bagiran
Sessiz cigliklarima ragmen

Geceye bagira bagira ,küfür etmek agiz dolusu
Geceye bagira bagira kursun SIKMAK benimki
Hedefi hic sasirmadan
Ne kirkinliklarimin derdindeyim artik
Nede beni kiranlarin bundan sonra
Hikayemin yarisi yarim
Yarasi icimde kaldi

Seni ben birden bire degil
Sindire sindire, usul usul sevdim
Seni ben aska öfkeli , Kan ter icinde
Ilmek ilmek özledim

Gece gündüz zamansiz aklima gelisin
Yada gecenin bilmem kacinda
Uykularimi bölüsün
Belkide sende ben
Imkansizligi caresizligi sevdim

Kendi sesimin yankisindan bile kaciyorum artik
Bu nasil bir özlemek
ucu bucagi yok
Anadan dogma kör bir pusu
Barut kokusu kadar gercek
Kursun yarasi kadar sahici ve derin

Artik rastgele defolup gitmek istiyorum kendimden
Hasretimin allevi kivilcim kor
Icime icime bükmek kendimi
Yaralarima dokunulmasin istiyorum artik
Ve artik bütün korkularimdan
Kaygilarimdan uzak

Ask megerse bütün dünyayi sirtinda tasimak
Sabahlara kadar uykusuz
Hasrete aciya esir olmakmis

Cirilciplak sessizligin orta yerinde
Ucurumlar kiyisinda yürümekmis
Nasil anlatsam bilemiyorum
Bilmemki daha nasil anlatsam
Bildigim tek sey
Simdi sen bana bir hayat
Birde düs borclusun

31.08.2024