Susuyorum! Şiiri - Ferhat Manav

Kapatın kapılarını kalbimin
Yalnızlığımla baş başa bırakın beni.
İçindeki zehrini saçmasın yüreğime
Kimse vermesin ona yüreğini…

Saçlarımdaki beyazlar yağmur taneleriyle sevişiyor şimdi
Ellerim kir dolu.
Ruhum paslanmış benden habersiz.
Kulaklarım işitmiyor artık müziğimizi…

Mutlusundur belki yüreğine yüreğini aldığınla.
Mutlu ol zaten.
Üzülme bir tanem.
Kimse için dökme göz yaşlarını boş yere…

Yıldızlar bile gülüyor şimdi.
Orkestralar çalmıyor bestelerini.
Derin bir yas var sanki dünyada
Sen mutlu ol zaten sevgilim…

Bu şehrin sokakları küs artık bana
Konuşmuyor her geçtiğimde artık bakkal
Herkes seni soruyor bana
Susuyorum…
Başka çarem yok çünkü…
Elveda kahve gözlüm elveda…
Saçlarına savura savura yürü yollarda.
Kendinden emin bir şekilde.
Gururlu, asil ve yürekli…

Varsın ben mutsuz olayım.
Bir ömür keder ve ızdırap ile yaşayayım.
Sen mutlu ol yeter ki sevgilim..
Elveda meleğim.

Yüreğine yüreğini aldığınla mutlu ol şimdi…