Susuyorum Şiiri - Erkan İpek Şiirleri

Gitti,
payıma düşen kocaman yalnızlık kaldı ondan geriye, içimde fırtınaların estiği ufacık bir boşluk kaldı şuramda, bilmiyorumlarla kilitlenen dilsiz bir yürek kaldı,
haykırmak vardı ardından söve söve seve seve gidişine, acı replikler eşliğinde ağzına geleni söylemek vardı utanmazlığına, ne çok şey vardı ihanetine söylenecek ardından ama,
sustum.

Kış geldi,
sen yoksun sesin yok üşüyorum yalnızlığa, kurduğum hayallerim sana beslediğim düşlerim dondu ardından.
Kış geldi bak,
aylardan ocak,günlerden sensizlik,saat bizden sen geçiyor, durdu zaman ardından bizden sen geçtin ve gittin, akrep yelkovana küstü dönmüyor; zaman hep sen zaman hep ayrılık, söylenecek çok şey vardı ardından ama,
sustum.

Gözlerinde başlamıştı her şey, bakışı vardı beni benden alan,tüm kenti güzelleştiren onlardı, tüm cenneti içinde barındıran bir mutluluktu sanmışım, yanılmışım, şimdi gözleri uykularıma suikast düzenleyen korkularım, uykusuz bıraktığı gecelere söylenecek çok şey vardı ardından ama,
sustum.

Biliyorum,
bir gün gittiğin yerler getirecek seni bana, rüzgarlar kokunu alıp gelecek ve ben kıskanacağım yine ama geleceksin gittiğin şehirlerden istemeye istemeye ama seve seve,
haberim alıp getirecek seni bana bir sela vaktiyle cami avlusuna.
Biliyorum,gözlerinden akan sahte yaşlar olacak soğuk cesedime, herkes ne kadarda çok sevmiş diyecek gözyaşlarıyla sana eşlik ederken, kimse bilmiyor herkesleştiğini,
kimse asıl katilin zaman değil senin olduğunu bilmiyor, çünkü sustum hep gidişine,
gözlerimi açmak isterdim o an son kez,

- seni çok sevdim, diye haykırmak isterdim dağa taşa canlı cansız bütün varlıklara
sonra gidişini anlatmak sever gibi ama söver gibi ve söylenecek çok şey vardı ardından ama,
ben yine susacağım...

Erkan Ipek / Susuyorum