geç kalmışlığıma susuyorum şimdi,
seçilen hayatlar da kurulan,
yasaklı bahçe düşleri
ve o vefasızın gözleriyle,
bir kaç anı var sinemin saklı köşesinde...
kızıl saçlarına düşen hareler,
rüzgar da savrulurken
umutlarımı da savurmuş.
her dem gülen o yumuk gözler
yalancının ta kendisiymiş….
ardından mendil sallarken ağlamaklı
giden düşlerimmiş
ve mutlu sandığım dünlerim
eşlik etmiş gidişine.
her can yangınımda su diye koştuğum,
uğrunda canımı ortaya koyduğum,
bir hiçi savunduğum için susuyorum.
kendime susuyorum,
aşka susuyorum,
geç kalmışlığıma susuyorum şimdi…
Kayıt Tarihi : 23.6.2011 00:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyide Doyran](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/23/susuyorum-102.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)