... Ve
Dedim nedir bu yalnızlık
Sesizliğin çığlığı yüreğimde
Kirlerden arınmak için nedeni olmadan
Ağlayayım kimsesizce
Kimsenin görmediği semtlerde gök
mavinin altında
Kan kırmızı gözlerim hangi hüzne adanmış
kuytu köşelerde kalan
Sevinçlerim
/Tüm beyazlar kirli
/Maviler ölgün
Benzim solgun
Gözlerimde siyahın matemi var
Kan kırmızı olmuş yaşlarla
Hüzne adanmış suskunluklarımda
kelimelerimin ziyan edilişinin karşısında
Suskunlaşmış çığlığımda
Yürüsem kimseyi tanımadan
Saçlarımı dağıtan rüzgara doğru
Umutları uyandıran maviye doğru açsam kollarımı uçsuz bucaksız
Umuda kapanmayan yüreğimle.!
Kuytularda kalmış
Sesizliğin çığlığını haykıra haykıra
haksızlıklara karşı
Göğüs gererek susmayan yüreğimin kasvetini
genzinizi yakarak dizelere
Boğulmadan
Umutlarla
Umuda kapanmayan gök mavinin
altında
Sustuğum
Susuşun sessizliğinde kalarak..."
21.01.2021
Kayıt Tarihi : 22.1.2021 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen sustuklarında boğulur insan.. Okuyan dostlar bilirler:))
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!