Susuş Senfonisi Şiiri - Hayrettin Taylan

-İçimdeki sevdanın kırık kalbi….Çok yakınlarda yanan yüreğim var. Can kırıklarını toplamaya gelen bana benzer Çöpçü Mecnunlar var.Dikkat et Mislina.

Bürür yıldızları.Ayın dolunay haline teslim olur gecem.Uzatmalı demler bağlarını bağlar gecenin hecesine.Karanlık olsun istedim gece.Ay yüzünü gösterip duruyor.Olmaz ki gerçeğin varken yansık hayallerde seni aramak.
Bulutlara alıştırma yapan hislerimi kavuşmaların arasındaki sislerin kapatmasın.Çekmelisin kinlerini.
-Gururun azazili,zil çalmasın sevda okulumuzda.Bir ömürlük sevdanın dersi bitmeden zil çalan gidişlere aldanma.Boş dersleri seven yalnızlığın öğrencisi olma sakın.

Akbil gibi yüklenir talihsizlik.Artık sensizliğe yolculuk başlar böylece. Güzellerin bahtı meğer yokmuş.Bir varmış,bir yokmuş böyle başlarmış.

- İncelmiş bir inceliğin doğrusundayım. Aynı doğruda koşmak lazım aşka.Aynı doğrunun toplamında açılarımızı birleştirmek gerek gereğenlere.

Gelen gelir, kalan kalır, alan,alanın açılarında doksanlarını tümler.
Ruhun çiçeklerinde meyveye kalır ömür.Hangi tadın son adısın söyle.Her kadın değişik meyvelerin karışımı olan tatların çeşnisidir.
Bu tatları karıştıran, bu tatlarla kırıştıran erkek olsa da hayat kendi devamlarında kalır.

Kırık bir kalbe gülünü asan asil bir duruşun var bende.Kırılmış bir dünyan var.İçinde acılarının siyah tonları birikmiş.
-Hüzün başkentini sana taşımış.Ben neyin başkentiyim.Neyi çalarsa hayat ben oradayım.

-Kuruyan meyve gibi değil yaralarım.Kuruntusunu kurgunda unutan geçmişin Alisiyim. Kendime yenilmedim; ama sana yenildim.

-Dökülüverir mumyaladığım sen.Kağıt toplayacılar atıl çöplerde
yaramın kabuklarımı bulur. Bulunmuşluğu aramaya gelen felsefecenin çekmesinde açılır can gözün.

Acılar,bilenir,aşk ulanır.
Ruhun emzirir içimdeki çocuğu.Varsıl olana büyür emellerim.

-Beklenensin nemli bir bulut gibisin, yarın yağmurlara teslim olacak.Damlaların fayda etmez.

Ki yol kenarindaki taşların uğuruyum.Üzerinde seni yazdım ve yükledim bütün sevgimi uğur böceklerinin omzuna.
-Yol kendine yoldaş, ben sana koldaş, geliyoruz,gelmeler biliyor bu da yeter Mislina.