Susturun düşüncelerimi Şiiri - Kübra Gür ...

Dönerek yağıyor, kar ve yağmur
İnsanın içine işleyen soğuk öfkesiyle
Kamçılıyor evlerin damlarını, pencerelerini
Sanki bir şey istermiş gibi, delicesine.
Susturun düşüncelerimi.

Savuruyor, dört bir yana kendisini.
Bacalar inliyor, aspiratörler ağlıyor.
Katran gibi simsiyah havada
Tüm sıkıntılar, tavanda asılı bir kandil gibi
Etrafı gözetleyip duruyor.
Susturun düşüncelerimi.

Birden çöküyor sancılar
Tasvip edemediğim, varoluşsal
Tanrım, ne oluyor?
Kimim, neredeyim ben?
Sen neredesin, var mısın, yok musun?
Ah, deli olacağım
Susturun düşüncelerimi.