bıkmışım düşüncelerinizden de düşlerinizden de
kimseden istediğim hiçbir şey yok
kimsede benden istemesin
bırak bırak öldü desinler bırak bırak ölsün
nasıl da döndün arkanı nasıl da çakılıp kaldım o an
susturdun hem de karanlıklarda
bilmezdin değil mi ben kuyu dibinde bir kurbağayım
uçmak sen de kalsın kanatlarında sen de kalsın
kuyunun ağzından gördüm gidişini
oysa kaç kutu açmıştım sana yem olsun diye
sen oturdun yemek istedin yüreğimi
seslerin görüntülerin duruşların dokunuşların
nasıl da masum ve nasıl içten gelmişti oysa
nasıl aldanmıştım nasıl
ben ben değildim o an bendeki sana hasretimdi…
üzül üzül üzül
köpür köpür köpür
ne çok isterdim
öl öl öl demeni…
Kayıt Tarihi : 10.8.2011 16:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!