Sustura bilirsen Şiiri - Eyüp Doğru

SUSTURA BiLiRSEN

Bu şehrin her tarafını,
sis kaplamış bu gece.
Bir kefen gibi sarmış heryerimi.
Kül olmuş ellerim.
Her nefes alışımda,
Hasretinin kapısını aralıyorum.
Giderken,
Dar ağacına astın hayallerimizi.
kimseye söyleyemedim.
Hep içimde gizli tuttum.
Teselli olur diye,
Arada bir göz yaşlarımı akıttım.
Kanayan sızlayan yüreğimle,
Acılara teslim oldum.
Şimdi gel bu dertten ,
çıkar,
Çıkarabilirsen...

Sokak duvarlarına kazıdım,
Gidişinin tarihini.
İçimi saran hüzünler,
Patlayacak bir volkan gibi,
Kaynıyor barımda.
Şimdi gel gözlerinle gör,
Dayana bilirsen halime.
Karanfiller,
Güllerde acmayacak artık.
Oysa ne emeklerle yeşertmiştik,
Bahçemizde açan fidanları.
Gidişinle sararıp soldu.
Bizim gibi yalan,
Bizim gibi talan oldu...

Sol taraftan esiyor yokluğun,
Ufak ufak ışık misali.
Uzaklara dalıyor gözlerim.
Her yaklaştıkça bir adım daha
Uzaklaşıyoruz birbirimizden.
Kalbim kırık.
Yüzüm solgun.
Çaresiz bir kaleme ,
birde boş sayfayalara,
Anlatıyorum haykırışımı.
şimdi gel sustur.
Sustura bilirsen..

....